Het woord “luxe” beschrijft de Van Dale als ‘weelde, overdaad, niet alledaagse dingen die gebruikt worden voor persoonlijk genot’. Maar soms is luxe ook iets totaal anders, denk ik.
Ouders die de kans geven aan hun kind en het vertrouwen aan ons om naar de andere kant van de wereld op ‘inleefreis’ te gaan. Het samen zijn, zelfs zonder een woord te wisselen, elkaar verstaan en tot rust komen. Zou dit ook een invulling kunnen zijn van luxe?
De beloning van mooie en warme herinneringen. Genieten van de natuur, of de stilte om je heen en binnen in jezelf. Luxe?
Na weer eens een fijne dag kunnen genieten van een heerlijk bereide maaltijd. Weeral kip voor ons, luxe voor een ander? Geluk – pech – luxe – normaal?
Al die fijne ontmoetingen onderweg, met gesprekken die er echt toe doen. Vrijheid van bewegen, spreken, vrijheid van ontmoeten. We beschouwen het als een vanzelfsprekendheid, maar… dit is een luxe.
Afzien in de kou, een lange wandeling waar maar geen einde aan lijkt te komen en dan: gewoon, een dorpel om op tot rust te komen, een fles water delen… Ik dacht dat een lederen salon luxe was?
En dan dat kind, recht gehouden met riemen in een aangepaste stoel. Niet voor één dag, maar voor altijd. Afhankelijk van anderen. Tapori is voor mensen uit de streek een Godsgeschenk. Enkele dagen lang draaien we ook een beetje mee met onze leerlingen bij Tapori. Ervaringen en herinneringen die je steeds blijft meedragen.
Geboren worden op de juiste plaats, de juiste tijd, de juiste omstandigheid? Leren van een kind dat een schildpad meer van de weg weet te vertellen dan een haas? Op zulke momenten besef je dat wat je aangeboden krijgt op inleefreis precies is wat je nodig hebt: soms een uitdaging, soms een luxegeschenk.
Wij enkele weken in ons busje, zij in hun grijs huisje. Maar ook ontdekken dat huisjes soms gekleurd worden door de mensen die er wonen: geen Van-Dale-luxe ten huize Inge & Saulo, maar een ongelofelijke familiewarmte en gastvrijheid. Genegenheid, oprechtheid, het gemeend meevoelen, de vriendschap die je kan en mag ervaren, de weg die we samen volgden in Ecuador, heeft iets unieks en is eigenlijk met geen woorden te beschrijven. Luxe met een grote L !