De eerste werkdag in Tapori was voor mij persoonlijk één van de meest pakkende momenten van de reis. Omgaan met de kleine kindjes in Tapori en hun proberen te begrijpen. Samen spelen en lachen om kleine dingen. De tranen stonden mij in de ogen. De sprankelende ogen van de kinderen toen we samen met een ballon speelden. Dat zal ik nooit meer vergeten. (Marie)
Ik weet de woordjes nog die de vader van Rebecca ons wou leren zoals arrarrai en achachai. De zangkunst van de moeder van Darwin. De danskunst van Pablito en hoe verzot hij wel niet was op zijn masker.
De Engelse lessen die we mochten geven aan de moeders vond ik ook heel leuk om te doen. Het was voor de moeders dan wel eens moelijker maar we zijn er wel geraakt.
Maar wat ik nog wel het leukst vond was om voetbal te spelen met de kinderen, begeleiders en de ouders. Het was enkel een voormiddag, maar toch zorgen de begeleiders ervoor dat iedereen wel betrokken is (Indra).
Tijdens mijn reis naar Ecuador heb ik zoveel leuke ervaringen opgedaan. Het was moeilijk om er een paar uit te kiezen, maar ik heb er toch eentje uitgekozen. Het moment dat ik heb uitgekozen is toen we met de kinderen van Tapori naar de kinderboerderij gingen op uitstap. Het was eerst wat stressvol om met de kinderen naar daar te gaan maar het is zonder problemen gegaan. Toen we daar eenmaal aankwamen zag je wat een leuke en unieke ervaring het was voor de kinderen. Ze mochten op een paard rijden, konijnen aaien en allerlei dieren eten geven. Je zag dat ze er heel veel van genoten en dat het hen heel veel plezier deed daar te zijn. Ook leerden ze ons wat woordjes Spaans. Na de rondleiding hebben we ook nog wat met de kinderen voetbal en nog wat andere spelletjes gespeeld. We verstonden elkaar niet altijd even goed maar toch verliep het allemaal vlotjes. (Louise)
Het vzw heeft zo’n grote indruk achtergelaten bij mij en we hebben er zoveel meegemaakt dat het moeilijk is één van de vele verhalen te kiezen. Wat voor mij het toppunt was, was het “straatvoetbal” met de jongeren. Hun blijdschap tijdens het spel maakte mijn dag helemaal goed. Het was een geweldige match met als sterspeler de keeper Steven. Naast het respect voor de jongeren, heb ik ook veel respect bijgekregen voor de mensen die daar dag in dag uit zorgen voor hen. (Jarne)
Het woord ‘mapache’ was één van de eerste Spaanse woorden die ik leerde in Ecuador. “Mapache” betekent wasbeer, en is ook de naam van de jongerenateliers in Tapori. Ik had de eer om een wasbeer te tekenen en te schilderen op de muren van de Racoon-klas. Ik heb er enorm van genoten. Eerst vlug een schetsje en daarna hielpen Ans en Elize me voor de wasbeer ‘in te kleuren’. Als laatste gebeurde de afwerking met zwarte verf (zeer riskant…). Omdat ik nogal een pietje-precies ben en ik graag alles in de puntjes afwerk, heb ik helaas ook een aantal activiteiten met de jongeren en de kindjes van Tapori gemist… Wel kon ik stiekem de Engelse les meevolgen of wanneer er met de jongeren fruitsla werd gemaakt. Ik ben vereerd dat ik letterlijk mijn ‘stempel’ mocht achterlaten in Tapori. Ik hoop dat ik ooit nog de mogelijkheid krijg om terug te keren. (Kirsten)
Ik hou echt van talen. Ik vind het soms zo gek om voor te stellen dat er over de hele wereld zoveel andere landen bestaan met elk hun eigen taal. Spaans is een taal die ik echt zo mooi vind. Ik ben echt dankbaar dat ik naar Ecuador mee mocht en een beetje Spaans kon bijleren. Dit heeft mij echt gemotiveerd om, niet alleen Spaans, maar ook zoveel andere talen te leren. Het fascineert me echt en ik hoop dat ik in mijn leven zoveel mogelijk talen ga kunnen leren.
Ik heb de kans gekregen in Tapori om Engels te leren aan een groep volwassenen. Dit was geweldig omdat, terwijl ik ze hielp met hun Engels, hielpen zij mij met mijn Spaans. Ik ben zeer dankbaar dat ik daar mocht zijn en helpen. (Chine)
Er zijn heel wat dingen die me zullen bijblijven, maar er zijn toch een paar dingen die eruit springen. Het eerste waarover ik wilde praten, zijn de mensen van Tapori zelf. Ik ben nog nooit met zulke open armen ontvangen zoals toen. Iedereen was zo dankbaar en blij dat we daar waren, en dit gaf me een welkom/warm gevoel (Mina)
Tapori is een vat gevuld met enkel en alleen maar mensen met een peperkoeken hart. De hele week lang probeerden we zo veel als mogelijk ons steentje bij te dragen in alles wat Tapori mensen geeft. En dat is niet niets… Ik kon mijn oren niet geloven toen ik hoorde dat iedereen een kans krijgt, zelfs al hebben ze niets. Pakkende verhalen bleven langer hangen dan ooit verwacht. Ongelooflijk hoe Rosa alles aan haar kinderen zou geven en nog nooit heeft gedacht aan een vorm van extra luxe of hoe studenten er enkele maanden als helpende handen meedraaiden. Ieder van hen verdient tal van respect op hun eigen manier. (Tim)
Ik vond de week in Tapori echt zalig. Het feit dat die kinderen en jongeren gelukkig werden van soms de kleinste dingen, maakte mij ook gewoon gelukkig. Daarnaast voelde ik me er enorm welkom. Er heerste een grote gastvrijheid die voor veel warmte en gezelligheid zorgde. Ook de activiteiten die we samen met hun deden waren prachtige ervaringen, zoals de meren, de waterval en zelfs het voetballen. (Isabeau)