Drie weken Ecuador met een groep jonge mensen. Wat een belevenis. Wat een ervaring. Hoe kan je dat in een stukje tekst samenballen….? Dat is echt geen makkelijke klus. We beleefden er zoveel verschillende avonturen, we bewonderden er veel prachtige vergezichten, we ontmoetten er elke dag superinteressante mensen. Teksten, dagboeken, impressies? Massa’s!! Foto’s? Duizenden, telkens met een eigen verhaal.
En toch… Toch is er voor mij één woord dat me heel sterk bijblijft en dat de reis, de ervaring en de ontmoeting met Inge kan samenvatten. Ik gebruikte het ook al bij ons afscheid ter plaatse: LIEFDE.
Liefde kennen we allemaal als begrip en als gevoel. Gelukkig kunnen we zeggen dat we allemaal in de loop van het leven wat liefde hebben gevoeld, liefde hebben ervaren. Niemand kan opgroeien zonder de liefde. En toch… Liefde is niet iedereen zomaar gegeven. Het is geen gratis woord, liefde ligt niet op straat te rapen… en je loopt er ook niet mee te koop…
Maar een mens zou over dit laatste gaan twijfelen als je een aantal dagen te gast bent bij Inge thuis, als je met haar meetrekt naar Tapori en als je haar volgt in haar dagelijkse bezigheden. Want daar is liefde omnipresent. Ik verklaar me nader.
Inge trok jaren geleden naar Ecuador, de liefde achterna (of tegemoet). Heerlijk om te zien hoe zij en Saulo, nog steeds hand in hand door de straten van Quito lopen. Prachtig hoe de liefde voor elkaar nog steeds blinkt in hun ogen als ze bij elkaar zijn. Knap, die hand op een schouder van de ander bij een goed gesprek. De humor, de lachjes, alsof het nog steeds een prille liefde is. Hun liefde voor elkaar is nog steeds springlevend.
Zelf heb ik best wat broers en zussen die ik heel graag zie, maar de manier waarop die vier zussen (Sarah, Lien, Elisa en Amélie) ten huize Diaz-Debrouwere met elkaar babbelen, lachen, gibberen, kwebbelen, tateren, onnozel doen, … Dat is zusterliefde.
Liefde was overal. Er was vaderlandse liefde als Sarah over haar land sprak, het verhaal vertaalde van de Indigenas. Wat een passie en gedrevenheid. Er was verliefdheid als het vriendje van Amélie aan de voordeur stond. Je voelde de liefde voor het volk. De dankbaarheid van de dochters van Inge en Saulo tegenover de mensen in de plaatselijke hotels en dorpjes was groot. Maar hun hart was ook groot voor ons: hoe ze ons, vreemde Vlamingen, in hun hart sloten en er alles aan deden om ons in de watten te leggen. Ladies, nog eens een dikke merci voor de hartelijke liefdevolle way of life waarmee jullie ons besmetten. Door jullie houden wij van Ecuador.
En tot slot, last but not least: de onuitputtelijke bron van liefde in Tapori. Ik maak van Tapori een letterwoord en kan zonder problemen aan elke letter een begrip koppelen.
T = Top
Tapori was voor elke deelnemer aan de reis een topervaring. Het deed iedereen even nadenken over het eigen luxeleventje, een confrontatie met onszelf, even wat existentialisme!! Waw!
A = Allesomvattend
Tapori gaat tot op het bot. Het raakt je. Je wordt er dooreengeschud van kop tot teen door de ontmoetingen, de verhalen, de warmte, de gastvrijheid. Het ontroert je enerzijds, maar het geeft je tegelijkertijd een injectie energie van jewelste. Bedankt!
P = Positiviteit
Tapori is positief. Tapori was heel erg aangenaam. Je voelt dat je er welgekomen bent, iedereen gelijk, geen kapsones. Tapori is een beetje de hemel op aarde voor de kinderen en de patiënten, voor de medewerkers en tot slot evenzeer voor ons, vreemde gasten die er even passeerden. Sjiek!
O = Openheid
Tapori is open. Kinderen komen je onbevangen tegemoet gelopen. Een glimlach van het ene tot het ander oor. Blijheid, lachen, een open blik. Medewerkers van Tapori begroeten je vol enthousiasme en dankbaarheid. We voelden er ons direct heel erg welkom. Tapori is één grote familie. Iedereen praat met iedereen: jong met oud, groot met klein, therapeut met patiënt, dokter met hoogzwangere mama en partner… Increible!
R = Rust
Tapori is ook een oase. Een vaste structuur voor mensen die het moeilijk hebben. Een rustpunt in de drukte van het bestaan, in het strijden om te overleven. Het biedt houvast aan kinderen, aan gezinnen, aan een hele gemeenschap van mensen. Tapori is voor deze mensen ‘thuiskomen’. Knap werk!
I = Inge
Inge zal, in haar bescheidenheid, zeggen “dat ze maar een klein radartje is in de grote machine van Tapori”. Ik heb gezien dat Inge een zeer groot tandwiel is in het geheel. Hoe? Ik zag weer dat blinken van de ogen en die hand op een schouder bij een babbel met een zwangere vrouw. Ik begreep de humor over de grens van talen heen. Het dienend leiderschap dat Inge uitstraalt, werkt aanstekelijk bij de andere medewerkers. Haar zorgende aandacht voor baby’s, kinderen, jongeren, volwassenen… Inge is één en al warmhartigheid. Prachtig!! Machtig!!
Na meer dan 20 internationale reizen, inleefreizen en bouwkampen heb ik nergens de liefde zo concreet, zo mooi, zo eenvoudig makkelijk gezien als tijdens deze reis. Bedankt!!