Voor de wandeling naar de Cotopaxi was ik goed ingeduffeld. Bij een eerdere wandeling, namelijk die van Agua y Vida in Papallacta, had ik immers enorme kou geleden. Ik had daar het gevoel dat ik helemaal bevroren was. Gelukkig waren de leerkrachten daar om te helpen. Ik kreeg een extra jas van mevrouw Vanrijckegem.
Ik dacht bij deze nieuwe wandeling: ik laat mij geen tweede keer vangen. Dus deed ik meerdere lagen aan. Na een tijdje kreeg ik al warm. De stukken kleding vlogen in de rugzak. De aangename temperatuur maakte de wandeling nog toffer en mooier. We kregen een mooi uitzicht van de Cotopaxi. Meestal hing er wel een wolk voor de top van de Cotopaxi. Maar wanneer we de top zagen, was ik enorm verbaasd. Het was een magisch moment. In de natuur zagen we verschillende bloemen. We kregen uitleg over de bloemen. Van bijna alle bloemen kunnen we thee maken. (Chinouk)
Prachtige natuur in Ecuador. Van Quito in het noorden tot Guayaquil in het zuiden. Kleurrijke bomen, oneindig verre velden, speciale planten en niet te vergeten de imposante vulkanen, Chimborazo en Cotopaxi.
Toen we ’s avonds met de bus voorbij de Chimborazo reden vielen mijn ogen bijna uit mijn oogholten. Het was zo mooi, niet alleen de vulkaan zelf maar ook gewoon het landschap. Het was een oneindig ver woestijnlandschap. Het was alsof ik mij plots in een nieuwe wereld bevond. Die berg die zoveel macht uitstraalt. De berg die zoveel kracht geeft aan Ecuador.
Elke dag werd ik overspoeld met prachtige natuur. Bart zei altijd “oh mo zo schone dat da ier is zeg” “mo vint toch”. Dit weerspiegelt dan ook perfect deze fantastische reis. (Staf)
Iedereen is vriendelijk voor iedereen en helpt iedereen. Tijdens de fotozoektocht in Pomasqui, waar Tapori is, zijn we samen met Rosa in de koffer van een pick-up gekropen. Ik dacht dat Rosa de man kende en dat we daardoor mee mochten, maar op het einde betaalde ze de chauffeur van de pick-up.
Ik dacht dat dat toevallig was en niet meer zou gebeuren, maar toen we naar het marktje in Simiatug gingen, kropen er tijdens de terugrit ook weer mensen in de koffer van de pick-up waar wij in zaten. Wanneer ze eruit gingen, betaalden ze ook weer een kleine som geld. Dit zijn maar enkele voorbeelden van hoe de bevolking elkaar helpt. Ze helpen elkaar veel meer dan in België en dat was zo mooi om te zien! (Marthe)
In Ecuador deden we heel wat wandelingen om de natuur te ontdekken. De ene wandeling was dan ook al pittiger en avontuurlijker dan de andere.
Zo was er zelfs een wandeling waarbij de lokale gids nog een pad moest maken met zijn machete, omdat het bestaande pad verdwenen/weggespoeld was. We moesten ook zelf nog een ‘dammetje’ met stenen bouwen tijdens die wandeling, om de rivier te kunnen oversteken zonder natte voeten (maar dat lukte niet bij iedereen). Ook tijdens die wandeling maakten we onze eerste aardbeving van de reis mee. (Sien)